Le bonheur humain est composé de tant de pièces qu'il en manque toujours. Bossuet

امروز یه جلسه ی مهم داشتی..مسیج میزنم که دلم برات تنگ شده خیلی...و تو هم جواب میدی تا یکی از فیلم های لپ تاپت که تو خونه جاش گذاشتی رو ببینم برگشتی....لپ تاپه خودم که این چند وقته بد بخت شده از بس بی مصرف مونده یه طرف....فقط وقتی میخوام اینجا بنویسم از لپ تاپ خودم استفاده میکنم که کلید فارسی هم داره و راحت تره برای فارسی تایپ کردن...لپ تاپت رو باز میکنم...میذارمش رو تخت..میرم سراغ عکس های خودت و عکس های خانوادگیتون...دقیق میشم تو عکسا یه مجموعه ی 300 تایی عکس داری با دقت همشونو نگاه میکنم...تقریبا همه ی آدم های توی عکس ها رو میشناسم...اتاق خواب تاریکه احساس میکنم چشمام اذیت میشه..چراغ خواب رو روشن میکنم تا یه نور ملایم داشته باشم..سرم رو میذارم روی بالشت...بوی تو رو میده ..همون عطر محبوبت...یکهو احساس بغض میکنم...یه بغضه خیلی شدید و گریم میگیره...میزنم زیر گریه مثله بچه ها... خودم هم نمیدونم چرا؟؟....دلم گریه میخواست خب...لپ تاپ رو خاموش میکنم و سکوت خونه باعث میشه گریم شدید تر شه نمیدونم دلم انگار برای همه تنگ شده بود تو ..خانوادم...همه..یکهو صدای باز شدن در اومد و صدای دوست داشتنی تو که با خوشحالی صدام کردی ...منم تند تند داشتم با دستمال اشکامو پاک میکردم که نبینی..فک کردی خوابیدم...آروم اومدی تو اتاق خواب که یه دفه دیدی زانوی غم بغل گرفتم تو تاریکی نشستم چشمام و نوک بینیمم قرمزه...همون جا موندی از بس صحنه قشنگ بود:))))تا تو رو دیدم انگار که دوباره اون حسم اومد و این بار با صدای بلند تر زدم زیر گریه...می دونی وقتی گریه میکنم دوست ندارم تا وقتی آروم میشم بگم چرا گریه میکردم...میدونی چی میخوام...بدون اینکه حرفی بزنی محکم بغلم کردی یه دستت رو از بالا و یه دستت رو از پایین دور کمرم حلقه کردی....و گذاشتی تا میخوام گریه کنم....آروم تو گوشم حرف هایی که دوست داشتم رو زمزمه میکردی...و سعی میکردی کم کم آرومم کنی...اونقدر آروم شدم که به گریه کردنم خندم گرفت..انوقت شروع کردی کلی از خاطرات خنده دارمون گفتی تا من بخندم...باز بغلم کردی و سرم رو گذاشتم روی شونه هات و گفتم چرا گریم گرفته بود...بوی عطرت تو کل فضای اتاق پیچیده بود...همون عطری که من عاشقشم...حرفام که تموم شد و به چشم های آبییه براقت نگاه کردم دیدم بغض کردی...خندم گرفت گفتم:تو مثلا اومدی منو دلداری بدی؟؟؟زدیم زیر خنده....بلند شدی چراغارو روشن کردی..آهنگه مورد علاقم رو که این روزها خیلی دوسش دارم از
lady gaga
رو گذاشتی...گفتی :آماده شیم بریم بیرون واسه شام و یه کمی بگردیم تا روحیه ی من هم عوض شه..اما من دوست داشتم خونه باشیم.. تو خونه غذا بخوریم بدون اینکه کسی اطرافمون باشه تو همین آرامش دوست داشتنیه خونمون...دوست داشتم تنهای تنها باشیم...میدونی نباید اصرار کنی چون نظرم بر نمیگرده...پرسیدی خب چی بخوریم؟؟؟و هر دو تامون با هم گفتیم:راتاتوی....راتاتوی یه غذای فرانسوییه که خیلی خوشمزه هست هم خیلی مقوی از ترکیب بادمجان..قارچ..سیب زمینی..پیاز..فلفل دلمه ای..سبزیهای بعضا معطر...گوجه فرنگی..نمک..فلفل..ادویه...آبلیمو و رب گوجه درست میشه غذای ساده و خیلی خوشمزه ای هست...با آبجو اگه سرو بشه خوشمزه تر هم میشه...بعضی ها با شراب هم میخورنش اما شراب طعمشو میگیره و آبجو خیلی خیلی بهتره برای راتاتوی
با هم شام درست کردیم..و یه شام 2 نفره ی خیلی خیلی دوست داشتنی خوردیم....اون هم با صدای
lady gaga
و آلبوم پاپاراتزی و آهنگ های این آلبوم که واقعا شاهکارن...کادوهای کریسمس رو خریدیم درختمون هم تا نیمه های تزیینش رفتیم فقط یه خوردش مونده که فکر مینم تا پسته بعدی تموم شه و بتونم عکسش رو اینجا بذارم تا شاهکار هنرییه ما 2 تا رو ببینید...وااااااااااای هوای این روز های پاریس معرکست..میچسبه..